У 1880 г. браты Лур'е, капіталісты аўстра-венгерскага паходжання, пабудавалі ў г. Пінску Мінскай губерні (цяпер Брэсцкай вобласці) фабрыку па вырабу фанерных скрынь і шавецкіх шпілек. Праз дванаццаць гадоў фабрыка была перааснашчана для вытворчасці запалак.

У г. Пінску ля музея Беларускага Палесся ўстаноўлены на пастамент трактар ХТЗ-15/30, які мае адметную гісторыю. Выраблены на Харкаўскім трактарным заводзе ў 1930-я гг. пад № 1126. Прызначаўся для работы на ворыве з двух- і трохкорпусным плугам, з навяснымі сельскагаспадарчымі прыладамі, прываду стацыянарных машын.

Сяргей Уладзіміравіч Дудко нарадзіўся 27 лютага 1969 г. у г. Севераморску Мурманскай вобласці ў сям’і ваеннаслужачых. Яго бацька, Уладзімір Сазонавіч Дудко (1946–1992), ураджэнец г. Пінска Брэсцкай вобласці, маёр. Маці, Сафія Пятроўна (Гладун), ураджэнка в. Невель Пінскага раёна, медыцынскі работнік. Да шасці гадоў Сяргей часта пражываў у г. Пінску і ў в. Невель.

Мікалай Рыгоравіч Казлоўскі нарадзіўся 25 кастрычніка 1935 г. у г. Пінску. Яго бацька, Рыгор Іванавіч Казлоўскі, «за польскім часам» працаваў вартаўніком на лесапілцы, ахоўваў панскі лес на Міхайлаўскім возеры. Дзяцінства Мікалая прыпала на цяжкія гады Вялікай Айчыннай вайны і пасляваеннага аднаўлення. Закончыў сярэднюю школу № 3. Займаўся ў студыі выяўленчага мастацтва Дома піянераў, а потым у Доме народнай творчасці.

Этнаграфічны зборнік «Пинчуки» быў выдадзены ў Санкт-Пецярбургу ў 1890 г. Аўтарам зборніка з’яўляецца праваслаўны свяшчэннік Дзмітрый Гаўрылавіч Булгакоўскі, які збіраў на Пінскім Палессі песні, загадкі, прыказкі, абрады, прыкметы, забабоны. У зборнік уключаны 257 песень, 210 загадак, 65 прыказак і прымавак, прыведзены шэраг абрадаў, прыкмет, павер’яў, а таксама погляды мясцовых жыхароў на замагільнае жыццё, слоўнік дыялектных слоў.

Уладзімір Паўлавіч Краніхфельд нарадзіўся 21 чэрвеня 1865 г. у г. Пінску Мінскай губерні (цяпер Брэсцкай вобласці) у шляхецкай сям'і. Па іншых звестках нарадзіўся ў Бельску-Падляскім, але з дзяцінства жыў у Пінску. Бацька — міравы суддзя Павел Іванавіч Краніхфельд. Старэйшы брат Уладзіміра — рэвалюцыянер-нарадаволец Віктар Паўлавіч Краніхфельд (1861–1922).

Уладзімір Магамедавіч Бісултанаў нарадзіўся 9 сакавіка 1950 г. у г. Чу (з 1993 г. — Шу) Жамбылскай вобласці Казахскай ССР. У 1958 г. сям’я пераехала ў Чачню, на радзіму продкаў. Закончыў СШ № 91 г. Грознага. Пасля школы працаваў на чыгунцы, неўзабаве быў прызваны ў Савецкую армію. Служыў у Пінску, у 1-м вучэбным атрадзе Ваенна-Марскога Флоту СССР. Прайшоў шлях ад матроса да капітан-лейтэнанта.

У пачатку ХVI ст. у Давыд-Гарадку ўзнік новы від рамяства — вытворчасць высакароднага царкоўнага ўбранства. Вырабы мясцовых майстроў сталі шырока вядомы, з’яўляліся заказчыкі з іншых месцаў, горад стаў цэнтрам царкоўнага мастацтва своеасаблівага палескага накірунку.

Хаім Азрыэль Вейцман нарадзіўся 27 лістапада 1874 г. у мястэчку Моталь Кобрынскага павета Гродзенскай губерні (цяпер аграгарадок Іванаўскага раёна Брэсцкай вобласці). Яго бацька, Озэр Вейцман (1850–1911), служыў чыноўнікам канторы па сплаве лесу. Маці, Хаіма-Рахель-Леа (1852–1939), нарадзілася ў Моталі, у 1920 г. перасялілася ў Эрэц-Ісраэль і пазней заснавала ў Хайфе першы дом для састарэлых. Сям’я была шматдзетнай, налічвала 15 дзяцей, з якіх Хаім быў трэцім.

Адзін са старажытных гарадоў Беларусі Пінск знаходзіўся на знакамітым шляху «из варяг в греки». Размешчаны на рацэ Піна, якая паблізу ўпадае ў раку Прыпяць — галоўную артэрыю Беларускага Палесся — меў сваю прыстань здаўна. Дзякуючы воднаму транспарту жыццё ў горадзе кіпела.